STANOWISKO Nr 4/2015/VII
Okręgowej Rady Lekarskiej w Szczecinie
z dnia 20 maja 2015r.

w sprawie projektu zmiany ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty przygotowanego przez Komisje Legislacyjna i Komisję Organizacyjną Naczelnej Rady Lekarskiej

Okręgowa Rada Lekarska w Szczecinie pozytywnie ocenia inicjatywę wprowadzenia szczegółowych zapisów regulujących ustawowo procedurę stwierdzenia przerwy w wykonywaniu zawodu oraz doprecyzowujących przepisy odnoszące się do definicji wykonywania zawodu lekarza.
Jednakże pewne wątpliwości budzi proponowana zmiana art. 2 ust. 1 ustawy. Przedmiotowy projekt zakłada w art. 2 ust. 1, iż „wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych w szczególności: […] leczeniu, rehabilitacji chorych”. Zapis ten w obecnym stanie prawnym wskazuje, iż wykonywaniem zawodu jest w szczególności leczenie i rehabilitacja chorych. Połączenie tych dwóch rodzajów świadczeń zdrowotnych spójnikiem „i” odróżniało wyraźnie lekarza od osób trudniących się wyłącznie rehabilitacją. Oddzielenie zaś tych dwóch rodzajów świadczeń zdrowotnych jedynie przecinkiem, może budzić pewne wątpliwości.
W ocenie Okręgowej Rady Lekarskiej w Szczecinie doprecyzowania wymaga proponowany zapis art. 10 ust. 5. Zawarte w projekcie sformułowania „sporadycznie lub w znikomym wymiarze” są bardzo ogólne i mogą być różnie interpretowane. Powyższe istotne jest szczególnie w kontekście ewentualnego odwołania rozpatrywanego przez organ wyższej instancji, jakim jest Naczelna Rada Lekarską, która może mieć zupełnie inną ocenę tego czy doszło do przerwy w wykonywaniu zawodu lekarza. Aby więc uniknąć niepotrzebnych nieporozumień wnioskujemy o zmianie tego zapisu poprzez jego uszczegółowienie.
Ponadto, mając na uwadze proponowane nowe brzmienie art. 10 ustawy w pełni zrozumiała jest zmiana treści ust. 4 art. 11 w zakresie wykreślenia odwołania się do art. 10 ust. 2 i 3. W ocenie Okręgowej Rady Lekarskiej w Szczecinie przy okazji przedmiotowej zmiany, należałoby znowelizować art. 11 ust. 4 w kontekście wątpliwości, jakie budzi określenie okresu, na jaki następuje zawieszenie lekarza w prawie wykonywania zawodu. Trwanie okresu zawieszenia do czasu zakończenia przeszkolenia jest w pełni uzasadnione, jeżeli przyczyną zawieszenia jest uchylanie się lekarza od uczestnictwa w uzupełniającym przeszkoleniu. Jednakże w przypadkach, w których przyczyną zawieszenia jest fakt nieusprawiedliwionego niestawiania się lekarza przed komisją, nie można z góry założyć, że lekarz zostałby skierowany na przeszkolenie. W związku z powyższym należałoby zmienić zapis przedmiotowego przepisu, nadając mu następujące brzmienie: „W razie nieusprawiedliwionego niestawiania się lekarza przed komisją, o której mowa w ust. 1, lub uchylania się od uczestnictwa w uzupełniającym przeszkoleniu, o którym mowa w ust. 2, okręgowa rada lekarska podejmuje uchwałę o zawieszeniu lekarza w prawie wykonywania zawodu lub o ograniczeniu w wykonywaniu określonych czynności medycznych odpowiednio do czasu wydania przez okręgową radę lekarską decyzji na podstawie opinii komisji o przygotowaniu zawodowym lekarza albo do czasu zakończenia przeszkolenia”.
Proponowane brzmienie art. 10 ust. 9 również wymaga zmiany. Z projektu nie wynika wprost, kto ponosić będzie koszty przeszkolenia teoretycznego o którym mowa w art. 10 ust. 1 projektu ustawy. Aby uniknąć rozbieżności interpretacyjnych, zdaniem Okręgowej Rady Lekarskiej w Szczecinie ostatnie zdanie tego przepisu powinno mieć brzmienie: „Koszty przeszkolenia, o którym mowa
w ust. 1-4 ponosi lekarz.”.
W opinii Okręgowej Rady Lekarskiej w Szczecinie negatywnie należy ocenić pominięcie w planowanej zmianie ustawy, kwestii związanych z budzącym wątpliwości interpretacyjne art. 53, na co wielokrotnie Okręgowa Izba Lekarska w Szczecinie zwracała uwagę.
Uchylenie art. 53 ustawy stanowiłoby realizację postulatów lekarzy i lekarzy dentystów prowadzących praktyki zawodowe aktualnie niemogących zatrudniać lekarzy w celach innych niż szkoleniowe, co ogranicza ich swobodę działalności gospodarczej. Wieloletnie spory związane z wykładnią przedmiotowego przepisu są znane Naczelnej Radzie Lekarskiej. W celu rozwiania wszelkich wątpliwości, a także w celu ostatecznego rozstrzygnięcia opisanego powyżej sporu, w ocenie Okręgowej Rady Lekarskiej w Szczecinie należy uchylić art. 53 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty.